Zes Belgische jongemannen vanaf de leeftijd van 14 jaar meldden zich maandag 26 juli bij de gastvrije pastorie van de kerk van Maria van Renkum. Zij maakten een vijfdaagse fietstocht van Antwerpen naar de kapel en kerk van St. Bonifatius in Dokkum. Broeder René Maria Oude Elferink en priester Louis Bochkoltz van de Priesterbroederschap Pius X te Antwerpen begeleidden hen. Het Mariabedevaartsoord Renkum was een mooie halte- en slaapplaats op hun fietsbedevaart. Broeder René Maria en Anya Banen, koster in Renkum, doen verslag.

Aan het eind van hun tweede, 92 kilometer lange, dagetappe vanuit Goirle via Den Bosch, de Betuwe, Rhenen en Wageningen arriveerde de groep fietsers in Renkum. “Als we aankomen, staat de deur van de pastorie wijd open”, schrijft de broeder, die vertelt dat de jongste deelnemer (van 14) het even zwaar heeft gehad. 

Anya: “Het avondeten wordt klaargezet in de pastorie, we gaan naar het altaar van Maria in de kerk.” “Eén van de vrijwilligsters (Leny Lotgerink), vervolgt René vertelt ons zeer mooi bij Onze Lieve Vrouw van Renkum de geschiedenis van dit oude Mariabeeldje, en hoe onze hemelse Moeder al vele mensen op wonderdadige wijze geholpen heeft.”

Ondertussen hebben we honger gekregen en we mogen in de pastorie de zaal en de keuken gebruiken om ons eten te maken en te bivakkeren.” “In de pastorie vertellen de jongens dat ze vandaag twee lekke banden hebben gehad en diverse buien. Alles gaat heel gemoedelijk en georganiseerd”, aldus Anya. “We laten ze maar snel achter om te eten en te slapen. Ik attendeerde ze er nog wel op om na het eten een meditatieve wandeling door het Mariapark te maken.”

Na de Mis 130 km. op de fiets
Dinsdagmorgen om zeven uur stapt Anya de zeer warme pastorie in. Het gezelschap heeft heerlijk geslapen, maar te laat ontdekt dat de raampjes open konden. Om half acht gaat de priester in de Mariakapel voor in de Heilige Mis;

‘de wereld kan gemakkelijker zonder zon bestaan dan zonder de Heilige Mis’, citeert broeder René Maria pater Pio.

“Een Tridentijnse Mis met twee serieuze misdienaars die heel vaak knielden en opstonden; voor mij een jeugdherinnering”, schrijft Anya. Daarna schoof zij aan bij het ontbijt en hoorde van de jongeren dat zij op de middelbare school zitten of die net hebben afgerond, of aan de universiteit studeren. “Er moest flink worden gegeten, want die dag hadden ze de langste dagetappe van zo’n 130 kilometer voor de boeg, naar Ruinerwold.” “Alles werd keurig afgewassen en opgeruimd, daarna een laatste gang naar de kerk om een kaarsje bij Maria op te steken. Om kwart over negen stapte de groep op de fiets.”

De jongeren keken onderweg op van de loslopende koeien en paarden op de Veluwe, de ‘woestijn’ (zandverstuiving) van Kootwijkerzand, en later in Drenthe van de hunebedden waarvan zij nog nooit hadden gehoord. Woensdagavond bereikt het gezelschap het einddoel, de Bonifatiuskapel in Dokkum. Zij bidden bij de relikwie van Bonifatius en horen hoe de kapel is gesticht mede door toedoen van de zalige Titus Brandsma. Daags erna volgt een uitstap naar Ameland en de terugreis, nu met de auto of een busje.

Gebed tot de grote heilige
Met de pelgrimage naar St. Bonifatius wilden de bedevaartgangers, schrijft broeder René Maria, “deze belangrijke heilige eren die aan de zijde van St. Willibrordus grote delen van de Nederlanden en Duitsland heeft gewonnen voor het katholieke geloof.” “Voor de kerk in Europa heeft hij zoveel goed gedaan.

Wij willen in deze moeilijke tijden onze gebeden tot hem richten. We vonden het passend om in de vakantie deze bedevaart te maken naar het gebied waar Bonifatius werkzaam is geweest, naar Dokkum waar hij in 754 is vermoord en de herinnering aan hem levend wordt gehouden.

Het was een zeer geslaagde fietsbedevaart naar Bonifatius, mede dankzij de gastvrije overnachtingsmogelijkheden.”